Z Klubu Radnych PO wystąpiła większość radnych. Pozostała w nim samotnie pani Jolanta Charchuła. Ona sama oświadczyła, że nie zamierza startować w najbliższych wyborach samorządowych. Prosiła by nie czepiać się kwestii prywatyzacji Szpitala nr 1 ze względu na… ludzi którzy tam pracują. Nie wiadomo czy chodziło o prezesa Kajetana Gorniga który jest także radnym PO… ale w Gliwicach… Jednocześnie zapowiedziała, że nie żegna się z miastem i wróci w innej roli do Mysłowic. Ta zapowiedź może mrozić krew w żyłach…
Wcześniej wiele osób wyrażało opinie, że nawet Platforma, która toleruje ludzi skompromitowanych w rożnych aferach nie wystawi pani Charchuły jako kandydatki. Wydaje się że, większość radnych PO też nie chciała chyba współpracować ze swoją koleżanką. Trudno też mówić o harmonijnej współpracy wewnątrzpartyjnej. Dlatego powołali oni stowarzyszenie My To Mysłowice. Stąd pytania: czy chodzi o odcięcie się od byłej koleżanki, czy raczej od skompromitowanej partii i walkę pod nowym szyldem o głosy wyborców w wyborach samorządowych.
Z klubu radnych Wspólnie dla Mysłowic (dawniej osyrowe Nowe Mysłowice i SLD) „odeszła” radna Dorota Konieczny-Simela. Podobno zamierza startować w listopadowych wyborach z list PO. Jak w wielu miejscach podobnie w Mysłowicach środowiska dawnej Unii Wolności i postkomunistyczne przenikają się z strukturami Platformy. Zapewne wielu Mysłowiczan pamięta jak naszym miastem współrzadził członek Plenum i Egzekutywy Komitetu Miejskiego PZPR w Mysłowicach Jan Pastuszka (w PZPR od 1965r. do 1989r.) póżniej działający w Komitecie Wojewódzkim w Katowicach.
Dla przypomnienia można podać fakt, że z list UW i PO startował, trzeba przyznać, mało skutecznie do Rady Miasta obecny piarowiec i szef kancelarii Edwarda Lasoka – Wojciech Król. Sam Lasok będzie strtował jako bezpartyjny kandydat, choć dawniej był członkiem Partii Chrześcijańskich Demokratów i zabiegał wielokrotnie bardzo nachalnie o poparcie różnych parti politycznych.
Wspólnie dla Mysłowic przejęło też niedawno w swoje szeregi najrzadziej chyba zabierającą głos radną Krystynę Bal. Odeszła ona bez rozgłosu z Platformy Obywatelskiej.
Również dwóch do niedawna radnych PiS przeszło do MTM. Najpewniej w wyniku ignorancji i nieumiejętności postępowania z szacunkiem z doświadczonymi ludzmi przez nowe władze PiS w Mysłowicach. Z powodu braku doświadczenia politycznego nieopierzonych powiatowych działaczy oraz postawienie na ludzi nikomu nie znanych ta partia może osiągną bardzo słabe wyniki w wyścigu do władz samorządowych.
Postacią, która jednak może scalić i poprowadzić do sukcesu Prawa i Sprawiedliwości jest dynamiczna menadżerka Ewa Fica. Jest ona kandydatką na urząd prezydenta partii, która obecnie prowadzi w wszystkich sondażach.
Każdy kto chce sprawdzić jak mogą wyglądać Mysłowice niech porówna stan szpitala nr 2 przed i po jej rządach. Różnica jest diametralna. Oczywiście na plus. Mysłowicki szpital już nie straszy. Jest bardzo chwalony przez pacjentów. Choć po odwołaniu E. Ficy przez Lasoka szpital znów dołuje i otrzymał ostatnio karę 50 tysięcy złotych z NFZ. Potrzebuje też na gwałt ok. 3 mln zł dofinansowania z miasta.
To pierwszy „sukces” nowych władz mysłowickiego PiS-u, wynik zastanawiającej arogancji i dzikiej agresji. Partię w Mysłowicach zdominowała grupa związkowców z MOZ NSZZ „SOLIDARNOŚĆ 80” RP. Czyli Solidarności z „ekstra” przymiotami, a ostatecznie jakoś tak wyzywająco odstającej od macierzystej, co wiele tłumaczy. Przy tym wygląda na sabotowanie wysiłków integracyjnych centrali warszawskiej.
Może się wydawać iż mózgiem struktury jest obecnie jej sympatyk i jeden z najbliższych współpracowników Prezydenta Lasoka pan Zbigniew Augustyn, dyrektor MZGK. Siłą rzeczy dotychczasowe sukcesy Prezydenta na polu wpędzania miasta w dotkliwy kryzys finansowy, zaostrzania fiskalizmu, brnięcia w coraz większe zadłużenie dla pokrycia nieumiarkowanie rosnących wydatków bieżących i inwestowania na koszt przyszłych pokoleń urosną do rangi cnoty. A mogło by się wydawać, że destabilizacja finansów samorządowych stoi w rażącej opozycji do założeń programowych partii. Byłabyż to pora na takie zmiany?
Jerzy Sokół
Opis autora
